FISICOS DA HISTORIA

Arquímedes (287-212 a.C.)

Notable matemático e inventor grego, que escribiu importantes obras sobre xeometría plana e do espazo, aritmética e mecánica. Naceu en Siracusa, Sicilia, e educouse en Alexandría, Exipto. No campo das matemáticas puras, anticipouse a moitos dos descubrimentos da ciencia moderna, como o cálculo integral, cos seus estudos de áreas e volumes de figuras sólidas curvadas e de áreas de figuras planas. Demostrou tamén que o volume dunha esfera é dous terzos do volume do cilindro que a circunscribe. Arquímedes é coñecido sobre todo polo descubrimento da lei da hidrostática, o chamado principio de Arquímedes, que establece que todo corpo mergullado nun fluído experimenta unha perda de peso igual ao peso do volume do fluído que desaloxa (véxase Mecánica de fluídos). Dise que este descubrimento fíxoo mentres se bañaba, ao comprobar como a auga se desprazaba e desbordábase. Arquímedes pasou a maior parte da súa vida en Sicilia, en Siracusa e os seus arredores, dedicado á investigación e os experimentos. Aínda que non tivo ningún cargo público, durante a conquista de Sicilia polos romanos púxose a disposición das autoridades da cidade e moitos dos seus instrumentos mecánicos utilizáronse na defensa de Siracusa. Ao ser conquistada Siracusa, durante a segunda Guerra Púnica, foi asasinado por un soldado romano que lle atopou debuxando un diagrama matemático na area. Aínda subsisten moitas das súas obras sobre matemáticas e mecánica, como o Tratado dos corpos flotantes, O arenario e Sobre a esfera e o cilindro. Todas elas mostran o rigor e a imaxinación do seu pensamento matemático.


Leonardo Da Vinci (1452-1519)
Destacou por encima dos seus contemporáneos como científico. As súas teorías neste sentido, de igual modo que as súas innovacións artísticas, baséanse nunha precisa observación e documentación. Comprendeu, mellor que ninguén no seu século e aínda no seguinte, a importancia da observación científica rigorosa. Desgraciadamente, do mesmo xeito que frecuentemente podía fracasar á hora de rematar un proxecto artístico, nunca concluíu os seus planificados tratados sobre diversas materias científicas, cullas teorías chegáronnos a través de anotacións manuscritas. Os descubrementos de Leonardo non se difundiron na súa época debido a que supuñan un avance tan grande que os facía indescifrables, ata tal punto que, de haberse publicado, revolucionasen a ciencia do século XVI. De feito, Leonardo anticipa moitos descubrimentos dos tempos modernos. No campo da anatomía estudou a circulación sanguínea e o funcionamento do ollo. Realizou descubrimentos en meteorología e xeoloxía, coñeceu o efecto da Lúa sobre as mareas, anticipou as concepcións modernas sobre a formación dos continentes e conjeturó sobre a orixe das cunchas fosilizadas. Doutra banda, é un dos inventores da hidráulica e probablemente descubriu o hidrómetro; o seu programa para a canalización dos ríos aínda posúe valor práctico. Inventou un gran número de máquinas enxeñosas, entre elas un traxe de mergullador, e especialmente as súas máquinas voadoras, que, aínda que sen aplicación práctica inmediata, estableceron algúns principios da aerodinámica.


Isaac Newton (1642-1727)
Matemático e físico británico, considerado un dos máis grandes científicos da historia, que fixo importantes achegas en moitos campos da ciencia. Os seus descubrimentos e teorías serviron de base á maior parte dos avances científicos desenvolvidos desde a súa época. Newton foi, xunto ao matemático alemán Gottfried Wilhelm Leibniz, un dos inventores da rama das matemáticas denominada cálculo. Tamén resolveu cuestións relativas á luz e a óptica, formulou as leis do movemento e deduciu a partir delas a lei da gravitación universal. Naceu o 25 de decembro de 1642 (segundo o calendario juliano vixente entón; o 4 de xaneiro de 1643, segundo o calendario gregoriano vixente na actualidade), en Woolsthorpe, Lincolnshire. Cando tiña tres anos, a súa nai viúva volveuse a casar e deixouno ao coidado da súa avoa. Ao enviudar por segunda vez, decidiu envialo a unha escola primaria en Grantham. No verán de 1661 ingresou no Trinity College da Universidade de Cambridge e en 1665 recibiu o seu título de bacharel. . Logo dunha interrupción de case dous anos provocada por unha epidemia de peste, Newton volveu ao Trinity College, onde lle nomearon bolseiro en 1667. Recibiu o título de profesor en 1668. Durante esa época dedicouse ao estudo e investigación dos últimos avances en matemáticas e á filosofía natural, que consideraba a natureza como un organismo de mecánica complexa. Case inmediatamente realizou descubrimentos fundamentais que lle foron de gran utilidade na súa carreira científica.